Een dagje Zaanse Schans met een puber. Je weet van tevoren nooit helemaal hoe het gaat uitpakken. Wordt het een Insta-waardige trip met veel lol en quality time, of eindig je als de zoveelste gênante ouder die ‘echt niet zo raar hoeft te doen’? Gelukkig viel onze expeditie in de eerste categorie.
De dochter van dertien werkt aan een schoolproject over chocolade en dus was een bezoek aan de Verkade Experience in het Zaans Museum een schot in de roos. De geur van cacao, de nostalgie van de oude machines en de kneuterige, maar omvangrijke industrie van vorige eeuwen: het was indrukwekkend. We maakten onze eigen chocoladewikkel, testten of we de meisjes van Verkade bij konden benen (spoiler: nee), en proefden ons door een kleine selectie Nizza, Maria kaakjes en chocolade digestives.
Tussen de bedrijven door vermaakten we ons met het observeren van de buitenlandse toeristen die massaal selfies maakten met de molens op de achtergrond. De Zaanse Schans in het echt? Bijzaak. Het ging om dat ene perfecte plaatje. Het had iets vertederends en tegelijkertijd onbedoeld komisch.
Maar de echte winst van de dag? Tijd samen. Hoe ouder ze worden, hoe lastiger het is om zulke momenten te plannen. School, vrienden, TikTok, alles trekt en roept, en ergens in die chaos probeer je als ouder nog een voet tussen de deur te krijgen. Deze dag was zo’n zeldzaam moment waarop dat lukte.
We sloten af met een lunch in het park, en als toetje nog een bezoek aan de kinderboerderij. Daar volgde een mooi besef: vroeger leek alles groter.
‘Was dit altijd al zo klein?’ vroeg ze, terwijl ze naar de hokken keek.
Even was het nog ongemakkelijk om de konijnen te aaien, omringd door peuters en opa’s en oma’s met buggy’s. Maar toen kwamen de geitjes. En tegen jonge, opdringerige geitjes is geen enkele puber bestand. Je kunt nog zo cool proberen te blijven, maar als een babygeit enthousiast tegen je aanspringt, gooi je die façade net zo snel af als een chocoladewikkel.
Missie geslaagd.
