Electromotor

De zoon van twaalf had op school een toffe electromotor gemaakt.

‘Hebben wij een transformator? Dan kan ik hem laten werken.’

Zoals altijd, als hij zo’n idee heeft, klonk het meer als een missie dan een vraag. Alleen: wij hebben geen transformator. Wij zijn geen modeltreinfanaat en ook geen elektricien of hobbyist. 

‘Kan het niet ook met batterijen?’

Geen idee. Maar ik ben altijd bereid om in dat soort gevallen de rol van ‘ontdekkingsreis-gids’ te spelen. Ik heb weliswaar geen adapter, of multimeter, geen fancy tools, maar ik heb wel ducttape en een doos vol AA batterijen. 

‘We hebben ook happertjes nodig.’

‘Happertjes?’

‘Ja, om de kabels vast te bijten.’

Ah, krokodillenbekjes. Die hadden we gelukkig ook. 

We verzamelden de materialen en gingen aan de slag. De tape zat overal: aan onze vingers, aan de tafel, aan m’n mouw. Maar na wat stevig knippen en trekken, hadden we een megabatterij die nog het meest op een slanke dynamietstaaf leek. Het zag eruit als een wetenschappelijk experiment dat was opgezet door MacGyver’s jongere neefje. 

‘Probeer ‘m nu!’ zei ik, met een klein beetje wantrouwen.

De zoon van twaalf maakte de laatste verbinding met een voorzichtige aanraking. De motor trilde een beetje alsof hij twijfelde of hij wel echt aan de slag moest gaan. Eén tikje tegen de magneet en toen ging hij als de geoliede bliksem. De motor draaide! Het was alsof de hele kamer even stil stond, alsof die geïmproviseerde verbinding van draad en batterijen niet alleen een motor deed draaien, maar ook zijn ogen iets helderder maakte. Het pure, zoemende bewijs dat je soms gewoon wat tape en een handvol batterijen nodig hebt om magie te laten gebeuren. De zoon van twaalf riep mama erbij, ogen vol trots, en ik voelde hetzelfde. Wat een kick als je samen iets maakt dat werkt, hoe simpel ook.

De draaiende motor was de beloning, maar het echte succes zat in het proces zelf. Het gevoel van zelfvertrouwen dat groeit als je de elektrische verbindingen niet als obstakels ziet, maar als kansen om iets nieuws te ontdekken. Zijn succes was niet het resultaat van technische kennis of het perfecte gereedschap. Het was het resultaat van iets veel simpelers: Nieuwsgierigheid en doorzettingsvermogen. En ducttape. 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *