Dit was ons plekje, waar we kusten en meer
achter de struiken, tussen het riet,
onder de wilgen waar niemand je ziet
Je gooide stenen in het water
dat kabbelde in de kou
en beloofde plechtig: later
zal zo ook onze liefde zijn
de kringen die we maken
zullen versmolten raken
Maanden later hoorde ik dat
je het niet deed met mij alleen
je ging hier ook met Guido heen
en Benjamin, Ed en Murat
Nu gooi ik hier mijn hart in het water
en blijf zitten met een steen
